فرهنگ واژه های نامفهوم

کله خر : به آدمی که با ۱۹۱ کیلومتر در ساعت سرعت تو جاده رانندگی کنه می گن کله خر .

دیوونه : به آدمی که تو یه جاده ی شلوغ و پر پیچ و خم با میانگین سرعت km/h ۱۵۰ حرکت کنه و شرط ببنده بدون ترمز رانندگی کنه ، می گن دیوونه.

بابا دست فرمون : به دیوونه ای که بتونه از کار بالا سربلند بیرون بیاد باید گفت بابا دست فرمون ( معادل همون بابا خوش شانس )

خمار : به پلیسی که به راننده ی دیوونه ی بالا فقط بگه آقا لطفاً آرامتر حرکت کنید می گن یه پلیس خمار .

... : به آدمی که تو یه جاده ی دو طرفه بندازه تو لاین مخالف با ۱۵۰ تا حرکت کنه و از روبرو همون موقع یه ماشین پلیس بیاد و چراغ بزنه که برو تو لاین خودت الآن که بخوریم بهم و اون راننده ی عزیز هم تو ۱۰ متری ماشین پلیس تازه برگرده سر جاش هیچی نمی شه گفت ...

پینوشت : حالا به من کدومش و باید گفت ؟؟؟

این شیرازی ها خداییش عجب آدمهای مهمان نوازی هستن ، قشنگ همه ی خیابون ها رو تمیز کرده بودند که مهمانهاشون بتونند شبها راحت تو پیاده رو استراحت کنند ... خدا رو شکر ما سر پناه داشتیم و الا تو خیابون هم جا بهمون نمی رسید .

البته یه تفاوت عمده با اصفهانی های عزیز دارن ، از یه اصفهانی آدرس بپرسی مطمئناً از طولانی ترین مسیر به مقصد می رسی اما از یه شیرازی : " برو مستقیم چهار راه اول دست راست ، بعد سه تا چراغ قرمز رد می کنی بعدش می ری دست چپ ، بعد کوچه سوم رو برو دست راست ، تا می رسی به یه خیابون یه طرفه ، اون رو تا فلکه اول برو جلو ، اونجا بپرسی بهت می گن کجا باید بری ... "

برا همین ما ترجیح دادیم یه نقشه بخریم ...

البته هیچ جوره نمی شه از فالوده شیرازی و هویج بستنی گذشت... جاتون حسابی خالی (معادل همون ) ... البته جز اونجا که تو سعدیه یه چند نفری بخاطر ازدحام خرید فالوده زیر دست و پا له شدن...

---------------------------------------

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور

کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

این دل غم دیده حالش به شود دل بد مکن

وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت

دایماً یکسان نباشد کار دوران غم مخور

گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن

چتر گل در سر کشی ای مرغ خوش خوان غم مخور

ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند

چون تو را نوح است کشتی بان ز طوفان غم مخور

هان مشو نومید چون واقف نئی از سر غیب