چه جای ماه،
که حتی شعاع فانوسی
درین سیاهی جاوید کورسونزند
به جز طنین قدم های گزمه ی سرمست
صدای پای کسی
سکوت مرتعش شهر را نمی شکند.
به هیچ کوی وگذر
صدای خنده ی مستانه ای نمی پیچد.
-کجا رها کنم این بار غم که بر دوش است؟
چراغ میکده ی آفتاب خاموش است!
119012 بازدید
146 بازدید امروز
90 بازدید دیروز
392 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian